Ben je altijd al met duurzaamheid bezig?
Dit is een van de vragen die mij het meeste gesteld wordt als ik een gesprek voer over duurzaamheid. En het eerlijke antwoord daarop is ‘nee’. Duurzaamheid is iets wat pas de laatste jaren echt op mijn pad is gekomen, maar er zat wel een bepaalde mate van Hollandse zuinigheid in mijn opvoeding. Mijn ouders leerden mij al op jonge leeftijd verstandig omgaan met geld en vooral ook om zo min mogelijk te verspillen.
Wij gebruikten thuis een flessenlikker om de appelmoes pot helemaal leeg te 'likken', de tandpasta tube werd opengeknipt om het laatste beetje ook te kunnen gebruiken en er werd ons geleerd de kraan niet onnodig te laten lopen. Ik nam mijn broodjes mee naar school in een broodtrommel, kocht nooit flesjes water, had geen tien paar schoenen en naar de middelbare school fietste ik elke dag 8 kilometer heen en terug.
Vroeger vond ik sommige van deze dingen misschien irritant (want wie wil er nou een half uur door de regen fietsen), maar inmiddels ben ik ontzettend blij dat ik deze instelling van huis uit heb meegekregen. Want in mijn ogen is zuinig zijn met je spullen en met grondstoffen de perfecte basis voor een duurzaam leven met zo min mogelijk verspilling.
Het ‘Blue-Planet-effect’
Voordat wij Zo Zero zijn gestart, werkten Jasmijn en ik bij grote corporate. Al snel liepen wij met onze ‘eigen beker’ rond op de afdeling. We vonden het bizar dat elke werknemer binnen het bedrijf meerdere kartonnen bekertjes per dag gebruikte. Een paar kopjes koffie, dan nog wat thee en tussendoor nog een paar bekertjes water. Wij probeerden onze collega’s te overtuigen ook een echte mok te gaan gebruiken, of om in ieder geval hun bekertjes her te gebruiken.
Ik denk dat dit voor mij een van de eerste momenten was dat ik me besefte dat ik bereid was een extra stap te zetten om een duurzame keuze te maken, in tegenstelling tot veel andere mensen.
Rond deze tijd kwam er ook steeds meer in het nieuws over het probleem van plastic in de natuur. Ik ben een enorme fan van Sir David Attenborough en al zijn documentaires en in Blue Planet II werd veel aandacht besteed aan plasticvervuiling. Dit heeft bij mij en bij vele anderen voor een vergroot bewustzijn van het plasticprobleem gezorgd, deze invloed wordt ook wel het ‘Blue-Planet-effect’ genoemd.
Ongeveer een half jaar later, deden Jasmijn en ik de ‘één maand zonder plastic’ challenge die uiteindelijk leidde tot de oprichting van Zo Zero.
Plastic is overal
Tijdens en na onze challenge werd mij pas echt duidelijk hoe groot het probleem is. Het lukte me bijna niet meer om ergens geen plastic te zien. Boodschappen: plastic, verzorgingsproducten: plastic, kleding: plastic, speelgoed: plastic, huishoudelijke apparaten: plastic. Plastic is overal.
Ik probeer plastic zoveel mogelijk te vermijden, maar ik besef me ondertussen ook dat 100% plasticvrij leven niet mogelijk is. Zelfs als het mij zelf zou lukken om helemaal geen plastic meer te gebruiken (wat zou betekenen dat ik deze blog niet meer zou kunnen schrijven, omdat ook in laptops plastic zit), zou dat betekenen dat ik niet bij familie, vrienden of in restaurants zou kunnen eten. Zij kopen immers wel eten in plastic, wat indirect zou betekenen dat ik ook plastic gebruik. Dus de droom om helemaal plasticvrij te worden heb ik al lang laten varen.
Ik geloof heilig in de bekende uitspraak van Anne-Marie Bonneau (de Zero Waste Chef): “We don't need a handful of people doing zero waste perfectly. We need millions of people doing it imperfectly.” Het heeft geen nut als ik in mijn eentje volledig plasticvrij leef, ik kan veel meer impact maken door te proberen zoveel mogelijk mensen te inspireren plasticvrij te leven, of in ieder geval minder plastic te gebruiken.
Ik hoor vaak zinnen als ‘nee dat mag niet in plastic, want Carien is er’ om me heen. Aan de ene kant vind ik dat vervelend, want ik wil mijn opvattingen niet aan anderen opleggen en die ene vervelende vriendin zijn. Maar aan de andere kant maakt het me ook trots. Trots dat ik andere mensen kan inspireren. Want ik vertel niemand dat ze geen plastic mogen gebruiken (of geen spullen meer mogen kopen, of vegan moeten eten), maar ik merk dat doordat ik zelf bewust leef, anderen hier ook meer over gaan nadenken. En dat is alles wat ik hoop te bereiken.
Plasticvrij leven
Tijdens mijn zoektocht naar plasticvrije producten, kwam ik er al snel achter dat plasticvervuiling niet het enige probleem is waar de wereld op dit moment mee kampt. Zero waste betekent voor mij ondertussen veel meer dan alleen het verminderen van mijn plastic verbruik. Voor mij betekent zero waste ook het bezitten van minder spullen, minder vliegen, minder energie verbruiken en gezonder en duurzamer eten en dus probeer ik op veel meer vlakken bewust te leven. Bewust, maar niet perfect.
Ik probeer zo min mogelijk spullen en kleding te kopen en als ik iets koop probeer ik dingen van goede kwaliteit van duurzame merken te kopen. Het klopt dat deze producten vaak iets duurder zijn, maar doordat ik minder spullen koop en de spullen langer meegaan, ben ik uiteindelijk toch goedkoper uit. Daarnaast heb ik mijn huis opgeruimd volgens de Marie Kondo methode, wat ontzettend veel ruimte en rust (in mijn huis én in mijn hoofd) heeft opgeleverd. En je zult je erover verbazen hoeveel spullen en je kleding je via platformen als Marktplaats en Vinted kunt verkopen dus dan krijg je er ook nog iets voor terug.
Minder vliegen: het klinkt makkelijker dan het is. Ik kan heel trots vertellen dat ik de afgelopen drie jaar een stuk minder gevlogen heb dan de jaren daarvoor, maar ik lieg als ik zou zeggen dat dit alleen om duurzaamheidsredenen zo is. De covid-19 pandemie en het oprichten van Zo Zero hebben hier natuurlijk in grote mate aan bijgedragen. Ik zou niets liever willen dan weer naar een tropisch eiland te vliegen en verre culturen te ontdekken. Dus ik weet eigenlijk wel zeker dat ik weer in een vliegtuig zal stappen, maar ik wil ervoor zorgen dat de reis in verhouding tot de bestemming staat. Voor twee dagen naar een andere stad vliegen hoeft van mij niet meer, voor een weekje intercontinentaal vliegen ook niet. Als ik vlieg wil ik zorgen dat ik zoveel mogelijk geniet van de bestemming en het meeste uit de reis haal. Ik ben me er natuurlijk van bewust dat ik niet altijd in staat zal zijn om een maand op reis te gaan, maar als dat niet lukt zijn er wellicht andere bestemmingen dichterbij die net zo leuk zijn.
Ik eet al een tijdje bijna geen vlees en vis meer (ik zeg bijna, omdat ik heel af en toe nog een uitzondering maak en ik het ook niet fijn vind om mezelf een label te geven) en sinds een jaar of twee eet ik steeds meer plantaardig. Omdat ik geloof dat vegan eten gezonder is, is het mijn grote droom om volledig plantaardig te eten, maar op dit moment vind ik dat nog te lastig als ik buiten de deur ben. Dus ook op dit gebied geldt: ik doe mijn best, maar ik ben er nog niet en zit dus nog volop in mijn zero-waste journey.
En ten slotte nog een kleine tip van mij: het lijkt erop dat er in 2022 een nieuwe Planet Earth serie uitgaat komen, hou dit dus goed in de gaten als je net zo fan bent als ik!
Laat een reactie achter